زغالاخته ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
زغال اخته یا زغال (نام علمی: Cornus mas) درختچه بلند یا درخت کوچک برگریز (خزانکننده) از خانوادهٔ گیاهان گلدار دولپهای و تیرهٔ زغالاختهایان است که درخت آن در ایران به بلندی ۸ متر و قطر ۱۵ تا ۱۹ سانتیمتر میرسد.